- Σταδιακή μείωση σωματικού βάρους σε υπέρβαρους ασθενείς σε συνεννόηση με το γιατρό (η απότομη να αποφεύγεται)
- λήψη αρκετών υγρών όπως νερό και χυμοί, (πάνω από 2 λίτρα ανά 24ωρο), για την αποβολή του ουρικού με τα ούρα
- τα οινοπνευματώδη να αποφεύγονται (π.χ. κρασί, μπύρα)
- όχι μεγάλα γεύματα, ιδιαίτερα το βράδυ
- σε γενικές γραμμές δίαιτα με μέτρια περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και χαμηλή σε λίπη
- το ουρικό οξύ αυξάνεται κατά τη νηστεία
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ
- οινοπνευματώδη
- εντόσθια (συκώτι, νεφρά, μυαλά), γλυκάδια, ζωμός, τηγανιτές πατάτες και σάλτσες κρέατος
- μύδια, χτένια, αυγοτάραχο, σαρδέλες, σκουμπρί, ρέγγα, αντζούγιες
- κυνήγι, χήνα, πέρδικα
- αμύγδαλα, ζύμη
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΚΡΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ
- κρέας, κοτόπουλο, γαλοπούλα, ψάρια (εκτός από τα απαγορευμένα), ελαιόλαδο, βούτυρο, μαργαρίνη, μαγιονέζα, ξηροί καρποί, γλυκά, παγωτό
- αρακάς, φακές, φασόλια, σπανάκι, σπαράγγια, μανιτάρια, ντομάτα (στην οξεία φάση απαγορεύονται)
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ
- γάλα, γιαούρτι, τυρί, αυγά, βούτυρο, λάδι, καφές, τσάι, αναψυκτικά, νερό, χυμοί
- ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες, καλαμπόκι, λαχανικά (εκτός από τα απαγορευμένα)
- ζάχαρη, μέλι, μαρμελάδα, ζελέ, ξηροί καρποί, χόρτα, φρούτα και χυμοί φρούτων
- γλυκά, σοκολάτα, παγωτά (σε περιορισμένες ποσότητες)
Το ουρικό οξύ παράγεται από τον οργανισμό και από ουσίες που βρίσκονται σε διάφορα τρόφιμα. Υπό φυσιολογικές συνθήκες αποβάλλεται από τον οργανισμό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, είτε όταν ο οργανισμός παράγει μεγάλες ποσότητες, είτε όταν ο μηχανισμός αποβολής του δε λειτουργεί σωστά, τα επίπεδά του στο αίμα αυξάνονται. Δύο στους δέκα ενηλίκους έχουν αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος.
Το αυξημένο ουρικό οξύ, (υπερουριχαιμία) επειδή είναι δυσδιάλυτο στο νερό μπορεί να οδηγήσει σε εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού νατρίου σε διάφορα σημεία του σώματος.
Η εναπόθεση του στις αρθρώσεις ονομάζεται ουρική αρθρίτιδα ή ποδάγρα και χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των αρθρώσεων με οξύ πόνο που συνήθως εντοπίζεται στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού ακόμα και με ελάχιστη πίεση.
Η υπερουριχαιμία δεν οδηγεί πάντα σε ουρική αρθρίτιδα, πάντα όμως προηγείται της ουρικής αρθρίτιδας. Η ουρική αρθρίτιδα εμφανίζεται μετά την ηλικία των 35 ετών, προσβάλει κυρίως τους άνδρες και μπορεί να είναι σε οξεία ή χρόνια μορφή.
Η εναπόθεση του στα νεφρά μπορεί να οδηγήσει σε σχηματισμό λίθων. Στα άτομα που πάσχουν από υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος, αυτές οι πέτρες μπορεί να περάσουν απαρατήρητες μέχρις ότου να κολλήσουν στον ουρητήρα. Τότε προκαλούν οξύ πόνο, επώδυνη και συχνότερη ούρηση, αίμα στα ούρα, ή ναυτία και έμετο. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί και νεφρική ανεπάρκεια.
Κύρια αίτια εμφάνισης του ουρικού οξέος είναι τα εξής:
- Γενετικοί παράγοντες (προδιάθεση).
- Υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος και τροφών πλούσιων σε πουρίνες.
